มีประวัติของการแลกเปลี่ยนเชลยในความขัดแย้งอิสราเอล–ปาเลสไตน์ที่โดดเด่นที่สุดคือการแลกเปลี่ยนนักโทษกิลัด ชาลิตในปี พ.ศ. 2554[1][2] ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2566 กลุ่มติดอาวุธปาเลสไตน์ได้ควบคุมตัวผู้คนประมาณ 250 คนจากอิสราเอล รวมทั้งชาวอิสราเอลและผู้ที่ไม่ใช่ชาวปาเลสไตน์ ระหว่างการโจมตีอิสราเอลที่นำโดยฮะมาส[3][4][5][6][7] เจ้าหน้าที่ของฮะมาสจัดให้การปล่อยตัวชาวปาเลสไตน์จากเรือนจำอิสราเอลเป็นหนึ่งในแรงจูงใจหลักสำหรับการโจมตีในอิสราเอลเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม[8] ก่อนหน้านั้น อิสราเอลได้ควบคุมตัวชาวปาเลสไตน์ 5,200 คนที่ถูกจองจำก่อนสงคราม[9] แต่ตามข้อมูลของเจ้าหน้าที่ชาวปาเลสไตน์ จำนวนดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 10,000 คน ท่ามกลางคลื่นของการกักขังจำนวนมาก[10] หลังจากการเนรเทศคนงานชาวกาซาที่ถูกคุมขังหลายพันคน คณะกรรมการเพื่อผู้ถูกคุมขังและกิจการอดีตนักโทษชาวปาเลสไตน์ได้วางจำนวนไว้ที่ประมาณ 8,300 คน[11][12][13]